lej/ój folje kalimtare; -óva, -úar 1. e lë dikë të bëjë diçka, i jap leje; i jap pëlqimin dikujt për një punë, miratoj; antonim; ndaloj: e lejoi të shkonte; më lejoni të hyj? 2. e bëj të mundshme diçka; krijoj kushte, pajtohem me një gjendje: s’e lejojnë kushtet; këto na lejojnë të pohojmë se...; nuk e lejon koha (libr.) s’ka kohë. 3. përdoret për mirësjellje kur i drejtohemi dikujt: më lejoni t’ju njoh me shokun tim.

bijór,-e mbiemër; që është si prej bije: dashuri bijore.

dekór,-i emër i gjinisë mashkullore; numri shumës; -e(t) 1. term në teatër; tërësia e mjeteve në skenë, që paraqitin mjedisin ku zhvillohet ngjarja: dekori i aktit të parë. 2. i ligjërimit libror; diçka që shërben për të zbukuruar një sallë, një ndërtesë etj.; zbukurim: dekor kombëtar.

fej/ój folje kalimtare; -óva, -úar jap pëlqimin për fejesë; bëj e shpall fejesën e një çifti.

fijór,-e mbiemër; term special ose në disa fusha; fijezor.

fletór,-e mbiemër; edhe si emër; gjethor.

gojór,-e mbiemër; 1. që bëhet a që thuhet me gojë; që përcillet gojë më gojë: të folurit gojor; ushtrime gojore; krijimtaria gojore e popullit folklori; burime gojore. 2. term në gjuhësi; që shqiptohet vetëm me gojë: zanore gojore.

lakór,-e mbiemër; i ligjërimit libror; që është si lak; i lakuar: vijë (figurë) lakore.

lavór,-e mbiemër; që lidhet me lavën, i lavës; që përbëhet nga lava: rrymë lavore.